Babcine metody
Magister Arkadiusz Ciołkowski jest absolwentem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie. Ukończył również prestiżowy kurs w Instytucie Roślin i Przetworów Zielarskich w Poznaniu. Jego specjalność to tradycyjne ziołolecznictwo, apiterapia – leczenie miodem i produktami pszczelimi – oraz argilloterapia czyli wykorzystanie leczniczych właściwości glinki.
Wszystko dzięki babci
Zawsze podkreśla, nie zostałby zielarzem, gdyby nie jego babcia.
– To było dla mnie takie oczywiste – śmieje się dzisiaj – jeśli ktoś rozciął rękę, zatarł oczy czy po prostu bolał go brzuch, a może krowa miała wzdęcia przychodził do mojej Babci. A ona wiedziała, że na rany jest liść babki na żołądek majeranek albo mięta, na nerki ocet jabłkowy a dla małych prosiąt mleko z dodatkiem miodu.
Dopiero z czasem zorientował się, że jej wiedza wcale nie jest oczywista.
– Wpadła mi w ręce „Apteka natury” Jadwigi Górnickiej – wspomina pan Arkadiusz – Czytając rozdział o occie jabłkowym czułem się, jak bym słuchał Babci. Wtedy zrozumiałem, jaką była mądrą i wyjątkową kobietą.
Droga ku zielarni
Zaczął bliżej interesować się ziołolecznictwem. Najpierw spisał babcine rady, potem sięgnął do książek. Receptury ojca Grzegorza Sroki czy księży Bonifratrów okazały się znakomitym rozszerzeniem posiadanej wiedzy. W międzyczasie ukończył studia i postanowił zrealizować swoje marzenie – otworzyć sklep zielarski. By spełnić wymagania prawne ukończył „Kurs towaroznawstwa zielarskiego” w Poznaniu. Tam też zapoznał się ze fachowymi pozycjami, autorstwa m.in. doc. Ożarowskiego czy prof. Muszyńskiego.
Sklep zielarski w którym przyjmuje od prawie sześciu lat mieści się w Kluczborku, małej miejscowości w województwie opolskim. Jednoczesne prowadzenie sklepu i udzielanie porad ma wiele korzyści. Pozwala być na bieżąco z wciąż rozwijającym się rynkiem leków ziołowych a także – co najważniejsze – ułatwia pacjentom zakup zaleconych ziół, miodów czy suplementów diety niezbędnych w dalszej terapii. Jednocześnie jest doskonałym miejscem na wymiany opinii z ludźmi – jak pan Arkadiusz – zainteresowanymi ziołami, dietą oraz zdrowym trybem życia.
W kręgu porad
Przyjmuje codziennie, jednakże dobrze jest – w celu uniknięcia oczekiwania – telefoniczne umówienie się. Chcąc zaoszczędzić czasu i wysiłku pacjentom mieszkającym na drugim końcu Polski od kilku miesięcy pan Arkadiusz udziela również porad listownie. W takim przypadku konieczna jest szczegółowa rozmowa telefoniczna lub kontakt przez internet. Nie diagnozuje chorób uważając, że służy do tego specjalistyczny sprzęt medyczny a on sam nie posiada odpowiednich zdolności bioenergoterapeutycznych. Zgłaszają się więc do niego Pacjenci z konkretnymi chorobami. Najczęściej są to przypadki „dnia codziennego”, wytwory dzisiejszej cywilizacji – stres, bezsenność, alergia, wrzody, anemia oraz – niestety coraz częstsze – choroby nowotworowe. Ale zdarzają się też dolegliwości rzadsze – rany żylakowe, padaczka, choroba Bürgera, zapalenie przydatków. Jak sam opowiada:
– Mój początek był typowym skokiem na głęboką wodę. Drugą pacjentką, która się do mnie zgłosiła, była starsza pani z ranami odleżynowymi. Były ogromne i wyglądały okropnie. Na szczęście dzięki kilku sprawdzonym sposobom i wytrwałości pani Marii leczenie skończyło się sukcesem.
Jak każdy pasjonat nie tylko korzysta z gotowych receptur ale również je modyfikuje i opracowuje własne mieszanki. Pomaga mu w tym współpraca sklepu z gospodarstwami ekologicznymi uprawiającymi zioła oraz przydomowymi pasiekami.
Cud miód
Wszystko zaczęło się od artykułów autorstwa docenta Bogdana Kędzi i magister Elżbiety Hołderny-Kędzi dotyczących miodu i ich właściwości.
– To było fascynujące – mówi z przekonaniem pan Arkadiusz – wiedziałem oczywiście, ze miód ma wspaniałe właściwości dietetyczne. Wiedziałem również o leczniczych parametrach najstarszego leku słowiańszczyzny – propolisu. Ale dopiero te artykuły ukazały mi, jakim bogactwem są dla zielarza produkty pszczele.
Zaczął zgłębiać temat, podejmując jednocześnie współpracę z licznymi pasiekami w całej Polsce.
– Miód rzepakowy mam z Byczyny, mniszkowy z Wielkopolski, spadziowy z Sącza a gryczany i wrzosowy aż z Sandomierza – opowiada – W pewnym momencie mieliśmy na sklepie 15 odmian miodu, pyłek kwiatowy no i rzecz jasna propolis w postaci nalewek i maści.
Produkty pszczele niejednokrotnie dowiodły swojej skuteczności. Chociażby w przypadku pana Jana, którego hemoglobina – pomimo leków i transfuzji – rzadko przekraczała wartość 7 g/dl (gramów na decylitr). Obecnie dzięki diecie i recepturze opartej na buraczkach, miodzie i pyłku kwiatowym rzadko spada poniżej 11.
– Kiedy tłumacze moim pacjentom, że mają zacząć jeść miód albo gotowaną cebulę, pić sok z buraków albo okładać się kapustą, to czasem mam wrażenie, że biorą mnie za wariata – śmieje się pan Arkadiusz – Ale potem zdarza się, że przyjeżdżają lub dzwonią i pytają „Skąd pan wiedział?”. Wtedy wiem, że to co robię ma sens i jest potrzebne. A kiedy staram się ich przekonać do kuracji, którą proponuję, mówię, że to stara babcina metoda. Prawie zawsze ten argument okazuje się skuteczny.
Opracowała
Renata Stono
Gru 03, 2013 @ 11:23:32
„W pewnym momencie mieliśmy na sklepie 15 odmian miodu”
K Ł A M S T W O !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
jest tylko siedem gatunków miodów
wielokwiatowy, rzepakowy, akacjowy, lipowy, gryczany, wrzosowy, spadziowy.
Reszta to miody wielokwiatowe, czyli oszustwo !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ludzie, nie dajcie się naciągać i nie płaćcie kupę kasy za zwykły wielokwiat. Jeszcze nie spotkałem NIKOGO!!! (a mam pasiekę 15 lat) kto wybrałby inne miody niż te, które wymieniłem.
A zresztą i tak wiem, że mój wpis się nie ukaże, bo LICZY SIĘ TYLKO KASA !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Gru 04, 2013 @ 10:34:17
Witam
Dlaczego komentarz miałby się nie ukazać? Jego treść świadczy o jego autorze, nie widzę w nim inwektyw.
Kasa… cóż. Jak rozumiem Pan rozdaje miody za darmo a idąc do pracy nie pobiera Pan wynagrodzenia, bo tej ohydnej kasy to Pan nie chce. No super.
Co do miodów odmianowych.
Co z miodem nektarowo – spadziowym? Chyba istnieje, skoro uwzględnia go nawet Polska Norma? Zresztą miody spadziowe również są dwa – ze spadzi iglastej i ze spadzi liściastej.
A co z miodami np. lawendowy (ogólnie dostępnym we Francji)? Również nie istnieje, bo żaden z Pana znajomych go nie wybrał?
Pozyskiwanie miodów zależne jest głównie od miejsca usadowienia pasieki. To chyba oczywiste. Są więc tereny gdzie nie będzie miodów wrzosowych a są i takie gdzie rzadkością będzie miód rzepakowy.
Trochę więc pokory życzę i zdrowego rozsądku.
Pozdrawiam
Arkadiusz Ciołkowski
Gru 04, 2013 @ 17:27:52
jasne ze chodzi o kase u nas na wiosce jest kilku pszczelarzy zamawiaja churtem cukier a potem zenia miod za wielka kase a naiwni kupuja
sloik miodu 30 zloty i wiecej, kilo cukru 3 zlote, rachunek jest prosty
Gru 04, 2013 @ 17:54:33
Oczywiście, że to przekręt. Stoi sobie kilka uli koło domu a facet ma wszystkie możliwe miody w dowolnych ilościach. N I E M O Ż L I W E !!!
Fakt autentyczny, mój sąsiad tak działa :):):)